کاشت یک میلیارد اصله نهال اقدامی شعارگونه یا ضروری؟
به گزارش آبیاری، دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور در رابطه با طرح کاشت یک میلیارد اصله نهال با تاکید براینکه جلوگیری تخریب، احیا و نگهداشت از اهمیت بیشتری نسبت به کاشت نهال برخوردار است، اظهار داشت: باتوجه به شرایط موجود این طرح بیشتر حالت نمادین و شعارگونه دارد.
به گزارش آبیاری به نقل از ایسنا، مدتی پیش مراسمی با عنوان پویش ایران سرسبز، ایران قوی و یک نهضت جهادی با حضور دستگاه های مختلف دولت با عنوان طرح نهضت جهادی تولید و کاشت یک میلیارد اصله نهال طی یک برنامه چهارساله انجام شد که با ۳۰ میلیون اصله نهال شروع خواهد شد و تا سال آینده به ۲۵۰ میلیون اصله نهال خواهند رسید.
این طرح که به رفع آلودگی هوا توسط درخت و نهال و تولید آب به وسیله درخت ها و بحث نگهداشت نهال ها علاوه بر کاشت آنها تاکید دارد، انتقادات برخی کارشناسان همچون هادی کیادلیری -دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور - را به همراه داشته است.
هادی کیادلیری در گفت و گو با ایسنا اظهارکرد: با توجه به این که ایران جزو کشورهایی با پوشش گیاهی کم است و تنها هفت درصد از کل آنرا جنگل تشکیل می دهد، نیاز افزایش فضای سبز کشور اصلا قابل چشم پوشی نیست. همچون دلیلهای بسیار مهمی که برای افزایش پوشش گیاهی کشور وجود دارد، این است که ایران هفتمین کشور تولیدکننده کربن در جهان شمرده می شود و از نظر جذب کربن نیز ایران رتبه بسیار پایینی دارد. در حقیقت اقدامات ما به شکلی است که ۱۰۰ برابر بیش از جذب، انتشار کربن داریم.
وی افزود: در این شرایط سرزمین خشک به افزایش پوشش گیاهی نیاز دارد و در این مسئله هیچ شکی نیست و دوستداران محیط زیست نیز از طرح کاشت یکی میلیارد اصله نهال خوشحال استقبال می کنند اما باید به این مسئله توجه کرد که اولویت ها چگونه است و آیا کاشت نهال نسبت به باقی اولویت ها ضرورت بیشتری دارد؟
دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور با تاکید براینکه حفظ طبیعت از اهمیت بیشتری برخوردارست و مهم ترین گام شمرده می شود، اظهار داشت: ما باید ابتدا آن چیزی را که در طبیعت داریم، حفظ نماییم و محیط تخریب شده را احیا نماییم و در مرحله بعدی به فکر توسعه باشیم. تخریب هایی که در طبیعت رخ می دهد ریشه در نحوه مدیریت و نگهداشت طبیعت دارد. بطور مثال با بررسی آمارها متوجه می شویم که طی ۱۵ سال اخیر سطح جنگل های کشور حدود سه میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار کاهش و به همان نسبت نیز کشاورزی، دیم و باغ، تخریب و تولید کربن و... بالا رفته است بدین سبب اولویت جلوگیری از تخریب و اختصاص بودجه و اقدامات و مراحل بعدی احیا و توسعه است.
وی اشاره کرد: در کشور ما حداقل دو میلیون هکتار سرزمین وجود دارد و با یک حساب سرانگشتی به این نتیجه می رسیم که تنها برای کاشت نهال در این مساحت حدود ۳۰ هزارمیلیارد تومان اعتبار نیاز است. ۳۰ هزار میلیارد تومان نیز نگهداشت این نهال ها بودجه احتیاج دارد یعنی در مجموع ۶۰ هزار میلیارد تومان بودجه برای کاشت و نگهداشت نهال نیاز است البته بطور طبیعی نگهداشت نهال ها پنج تا ۱۰ سال زمان می برد این در حالیست که برای اجرای طرح تنفس جنگل های شمال کشور به ۸۰ میلیاردتومان بودجه نیاز بود و بودجه تامین نشد.
کیادلیری افزود: برخی مسائل آرزو و خواست قلبی ما است و نمی توان در شرایطی که منابع و میزان امکان تحقق آن معین نمی باشد، نام آنرا طرح گذاشت. هرچند که سرانه جنگل های ایران بسیار از میزان نرمال جهانی کمتر است و باید آنرا افزایش دهیم اما نمی توان ادعا کرد که این طرح را می توانیم عملی نماییم چونکه بطور کلی ایران حدود ۱۲۶ نهالستان به وسعت ۲۸۰۰ هکتار دارد و باتوجه به سطح موجود در نهایت می توانیم ۳۰۰ میلیون نهال بکاریم این در حالیست که خیلی از نهالستان ها رها و تخریب شده اند و با شرایط موجود دسترسی به کاشت یک میلیارد اصله نهال آسان نیست.
دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور با ذکر مثالی اظهارکرد: در جنگل های شمال کشور حدود پنج میلیون دام وجود دارد. اگر این دام ها هر کدام روزانه یک نهال بخورند، پنج میلیون نهال از بین می رود. با توجه به این که طی حدود ۱۵۰ روز آفتابی این دام ها در طبیعت هستند، با ضرب پنج میلیون نهال روزانه در ۱۵۰ روز به عدد و رقم وحشتناکی می رسیم. باتوجه به امکان بالای تخریب نهال ها آیا پرداخت هزینه برای جلوگیری از لطمه به جنگلها اقدام بهتری نیست؟ اساسا هیچکس مخالف درختکاری نیست. درصورت وجود شفافیت، مردم هم از این امر استقبال و در آن مشارکت خواهند کرد چونکه این فرهنگ ایرانی است و اساسا مردم در مراسم مختلف نهالکاری خواهند کرد اما به لحاظ علمی و کاربردی این اقدام حالت نمادین و درصد کمی از آن قابلیت اجرا دارد.
وی اشاره کرد: بطور قطع کاشت درخت فواید زیادی همچون حفظ آب سرزمین، تلطیف هوا، کاهش دما، جذب کربن و گرد و غبار دارد. با کاشت درخت و نگهداری جنگلها درحقیقت برای یک خدمات دائمی سرمایه گذاری می نماییم و ما باید این خدمات را ارزش گذاری نماییم اما مسئله مهم و اولویت اول این است که نعمتی را که داریم، آن جنگلی را که چندین میلیون سال قدمت دارد را حفظ نماییم بعد یک درخت یک ساله بکاریم.
دبیر سابق مجمع کنوانسیون تنوع زیستی کشور ضمن تاکید بر لزوم اولویت بندی درست هنگام تصمیم گیری هایی مانند کاشت یک میلیارد اصله نهال اظهار داشت: درختکاری مفیدست اما باید در حوزه حفظ و نگهداشت بیشتر تلاش نماییم. برخی مواقع یک تصمیم بهینه گرفته می شود که بسیار عالی و کارآمد است اما باید در کنار این تصمیم بهینه، اولویت بندی نیز برای تعیین درجه اهمیت موضوعات وجود داشته باشد.
وی افزود: مدیریت درختکاری نیز مطرح است چونکه طی ۴۰ سال قبل پروژه های درختکاری بسیاری اجرا شده است اما تنها حدود۲۰ درصد آنها موفق بوده و بسیاری از درختان رها و خشک شده اند و فکر نمی کنم سطح این درختکاری ها بیش از یک و نیم میلیون هکتار باشد.
کیادلیری در آخر اشاره کرد: این پیش فرض که بتوانیم از گونه های مقاوم استفاده نمائیم و کمبود آب را با این روش برطرف نماییم، خیلی خوب است و محاسن زیادی هم دارد اما کاشت یک میلیارد اصله نهال بطور کلی به مرحله اجرا نمی رسد. بارها تصمیم گیری شده است اما اعتبارب تا حالا برای این طرح تامین نشده است. اعتبار لازم برای صیانت از جنگل های باستانی هیرکانی که در یونسکو ثبت شده است نیز فراهم نشد. جنگل هایی که ایجاد شدند نیز رها و خشک شدند چونکه مهم تر از کاشت نهال بحث نگهداری است. این مسائل نیاز به بررسی دارد. طرح کاشت یک میلیارد اصله نهال در بین اینهمه پریشانی و تخریب های محیط زیستی، شعارگونه است.
منبع: persianwet.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب