لایحه جدید دولت عقب نشینی از خودکفایی و تهدید امنیت غذایی
به گزارش آبیاری، کارشناسان اخطار می دهند حذف خودکفایی ۴۰ درصدی در تولید ذرت و دانه های روغنی از برنامه هفتم، انگیزه کشاورزان را کاهش داده و وابستگی غذایی کشور را تشدید می کند.
به گزارش آبیاری به نقل از مهر، با وجود آن که در برنامه هفتم پیشرفت، رسیدن به خودکفایی ۴۰ درصدی در تولید ذرت و دانه های روغنی بعنوان یکی از اهداف کلیدی بخش کشاورزی تعیین شده است، دولت تحقق این حکم را بعنوان یکی از احکام غیرقابل اجرا درنظر گرفته که به اذعان کارشناسان سبب تهدید امنیت غذایی کشور است.
مهندس هزارجریبی مجری سابق طرح دانه های روغنی با اشاره به دستیابی خودکفایی ۴۰ درصدی در تولید ذرت و دانه های روغنی در برنامه هفتم توسعه اشاره کرد: «اگر ارز وارداتی از ارز دولتی حذف شود، این امکان وجود دارد که در داخل کشور تولید شود ولی تا مادامی که ارز دولتی و ارزانقیمت تخصیص داده شود و کالا را از خارج کشور وارد نماییم، در تأمین ۴۰ درصدی دانه های روغنی و ذرت با تأخیر مواجه می شویم.»
چرا کشاورزان رقبتی به کاشت دانه های روغنی ندارند؟
بر اساس گزارش های رسمی، کاهش رغبت کشاورزان به کشت ذرت و دانه های روغنی از مهم ترین موانع تحقق این هدف بحساب می آید. باآنکه طی ماه های اخیر پرداخت مطالبات کشاورزان نسبت به گذشته بهبود یافته، اما بازهم قیمت پایین خرید تضمینی، تأخیر در پرداخت ها و نبود انگیزه اقتصادی کافی همچون دلیلهای اصلی کاهش سطح زیر کشت این محصولات عنوان می شود.
این کارشناس حوزه کشاورزی با اشاره به این وضعیت اظهار داشت: «درست است که شرایط پرداخت ها نسبت به گذشته بهتر شده است، اما بازهم فاصله قیمتی میان تولید داخلی و واردات سبب شده کشاورزان تمایل چندانی به کشت دانه های روغنی نداشته باشند. در حقیقت تا آن زمان که سودآوری کشت داخلی تضمین نشود، نمی توان انتظار داشت سطح تولید افزایش یابد».
ظرفیت های مغفول کشت کنجد و سویا
وی درباره ی ظرفیتهای مغفول در توسعه دانه های روغنی کمتر ترویج شده مانند کنجد و کاملینا هم اظهار نمود: «گیاهانی مانند کنجد و کاملینا می توانند در پیشرفت ضریب خودکفایی نقش قابل توجهی داشته باشند. کنجد گیاهی بهاره و تابستانی است و وابسته به آب هست قابلیت کشت بالایی ندارد ولی کاملینا هم گیاهی دیم و مقاوم به سرما و گرماست؛ ازاین رو می توان روی آنها برای توسعه پایدار دانه های روغنی در آینده حساب باز کرد».
در مورد سویا هم این کارشناس تاکید کرد که باآنکه در استانهای گلستان و مازندران پتانسیل کشت آن وجود دارد، اما توسعه وسیع آن در کشور دشوار است: «در اراضی شمال کشور که آبی هستند، قسمتی از زمین ها به باغ تبدیل گشته و اراضی دیم هم با بارندگی اندک مواجه اند. درصورتی که بتوان کشت سویا را جایگزین برنج در مناطق مستعد کرد، می توان به احیای رونق گذشته امیدوار بود، اما انتظار گسترده از سویا در سطح ملی چندان واقع بینانه نیست».
لایحه دولت، تضعیف امنیت غذایی است
او در ادامه درباره ی لایحه جدید دولت برای بازبینی در تعدادی مواد بخش کشاورزی برنامه هفتم توسعه گوشزد نمود و اظهار داشت: «در این لایحه، محدودیت هایی برای برخی فاکتورهای عملکردی و اهداف خودکفایی محصولات راهبردی درنظر گرفته شده است. کاهش این اهداف، به معنای عقب نشینی از برنامه های امنیت غذایی کشور است و می تواند وابستگی به واردات را افزایش دهد».
این کارشناس در انتها تاکید کرد: «توسعه تولید داخلی دانه های روغنی و حمایت واقعی از کشاورزان، باید بازهم یکی از اولویت های راهبردی دولت باشد. کاهش اهداف کمی دراین خصوص نه فقط امنیت غذایی کشور را تهدید می کند، بلکه تضعیف کننده سیاستهای اقتصاد مقاومتی هم خواهد بود.»
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب