جهان برای تامین امنیت غذایی چاره ای جز پذیرش تراریخته ها ندارد
آبیاری: آبیاری: تغییرات اقلیمی و جمعیت رو به رشد، تامین امنیت غذایی را در جهان دشوار کرده است. در این خصوص محصولات تراریخته و افزایش تیراژ تولید، کشورها را ناگزیر به پذیرش این محصولات می کند.
به گزارش آبیاری به نقل از مهر، هدف توسعه پایدار گرسنگی صفر مبتنی بر تضمین تغذیه کافی و باکیفیت برای کل جمعیت جهان است. دستیابی به این هدف بدون چالش نیست. در پی تغییرات آب و هوایی و جمعیت رو به رشد، این به یک کار دشوار تبدیل می شود.
حسین شیرزاد، تحلیلگر مسایل کشاورزی توسعه در یادداشتی اختصاصی برای خبرگزاری مهر نوشت، بیشترین منطقه از نظر امنیت غذایی، آفریقا بخصوص کشورهای جنوب صحرای آفریقا (SSA) است. کشورهای جنوب صحرای آفریقا از نظر شاخص جهانی گرسنگی (GHI) بالاترین رتبه را دارند. اصلاح ژنتیکی (GM) این پتانسیل را دارد که به چالش های سو تغذیه ای که در جنوب صحرای آفریقا (SSA) تجربه می شود، رسیدگی کند.
آفریقای جنوبی که به مدت بیشتر از دو دهه محصولات غذایی تراریخته را به شکل تجاری رشد داده است، یک نمونه کلاسیک از این است که چطور مهندسی ژنتیک (GE) می تواند یک چاره برای این معمای غذایی باشد که در سرتاسر SSA وجود دارد. بااینکه اغلب کشورهای همسایه کمبود مواد غذایی دارند، اما این کشور منعطف بوده و حتی مقداری غلات در منطقه صادر می کند.
این حقیقت که بیشتر از ۸۰ درصد از ذرت کشت شده در آفریقای جنوبی از ذرت Bt (تراریخته) است، به وضوح حرکت استراتژیک برای اطمینان از در دسترس بودن غذا برای جمعیت کشوری را آشکار می کند که رژیم غذایی اصلی آنها ذرت است.
محصولات تراریخته نگرانی امنیت غذایی آینده را کاهش می دهد؟
بیوتکنولوژی مدرن و روشهای فنی اصلاح ژنتیکی مرتبط می تواند به مواجهه با چندین چالش جهانی همچون تغییرات آب و هوا و امنیت غذایی کمک نماید. با این وجود، در مورد احتیاط استفاده از آنها در تولید مواد غذایی، اختلافات جهانی زیادی وجود دارد. از ین جهت، پذیرش جامعه از محصولات و غذاهای تراریخته برای تکثیر و تجاری سازی موفقیت آمیز آنها ضرورت دارد.
انتظار می رود با رشد جمعیت فعلی تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹ میلیارد نفر برسد و نرخ فعلی تولید غذا برای تغذیه جمعیت آینده کافی نباشد؛ علاوه بر این، ۴۰ درصد از کل زمینهای قابل کشت جهان در ۴۰ سال قبل به علت فرسایش و آلودگی از بین رفته است. استفاده زیاد از زمینهای زراعی موجب کاهش مواد آلی و مواد مغذی خاک می شود. بنابراین، کشاورزان باید به کودهای برای بازگرداندن مواد مغذی در خاک برای عملکرد بهتر تکیه کنند.
همچنین کشاورزان باید به حشره کش ها و آفت کش ها در کنار کودهای مصنوعی تکیه کنند؛ برای اینکه هر ساله کشاورزان با ۲۰ تا ۳۰ درصد هدر رفت محصولات به علت وجود حشرات، حیوانات و علف های هرز مواجه می شوند. بنابراین، پایدارترین راه برای اطمینان از امنیت غذایی، توسعه ارقام محصولات با عملکرد بالا، کیفیت محصول افزایش پیدا کرده، مقاومت در مقابل بیماریها و انواع محصولات مقاوم به آب و هوا است.
پرورش دهندگان نباتات تلاش می کنند تا گونه های جدید گیاهی برتر را توسعه دهند. با این وجود، با تعداد زیادی از تلاقی های مورد نیاز برای انجام، پروسه انتخاب طولانی و شدید، انتقال ژن های نامطلوب با ژن های مورد نظر، ترکیب تصادفی ژن ها از دو والدین و… محدود می شود. در مقابل، محصولات تراریخته با گنجاندن تنها ژن های مورد نظر در محصول هدف، حتی از ارگانیسم های دوردست، در مدت زمان کوتاه تر و به روشی دقیق تر توسعه می یابند. محصولات تراریخته چیزهای بیشتری نسبت به انواع توسعه یافته مرسوم برای ارائه دارند.
در حال حاضر ثابت شده است که محصولات بیوتکنولوژی از نظر اقتصادی مفیدتر هستند برای اینکه به مواد شیمیایی کمتری مانند محصولات متحمل به علف کش ها و محصولات GM مقاوم به حشرات نیاز دارند. محصولات تراریخته سریع ترین فناوری در جهان محسوب می شوند. اگر کشاورزان مقیم در حداقل ۳۰ کشور جهان تصمیم به کشت محصولات تراریخته نمی گرفتند، برای به دست آوردن عملکرد محصول امروزی، ما به ۱۳ میلیون هکتار زمین اضافی نیاز داشتیم. این مقدار زمین به قیمت نابودی جنگل های بارانی تمام می شد که در نهایت موجب افزایش انتشار کربن می گردید. بیشتر محصولات بیوتکنولوژیکی صرفه جویی در هزینه ها دارند و بعضی از آنها ظرفیت عملکرد بالاتری دارند. بنابراین، کشاورزان بازده بیشتری از محصولات تراریخته دریافت می کنند.
محصولات تراریخته تمام پتانسیل ضروری جهت دستیابی به امنیت غذایی را دارند، با این وجود، عدم پذیرش جامعه از محصولات تراریخته مانع اصلی است برای اینکه خیلی از کشاورزان نگرانند که اگر محصولات تراریخته را کشت کنند، مصرف کنندگان آنرا نخرند. همچنین، بیشتر مردم به مزایای محصولات تراریخته بدبین هستند؛ برای اینکه فکر می کنند محصولات تراریخته واقعا مضر هستند، اما در زندگی واقعی این طور نیست. هزاران مطالعه وجود دارد که نشان داده است محصولات تراریخته اصلاً مضر نیستند. این وظیفه جامعه علمی است که به عموم مردم علم و ایمنی محصولات تراریخته را به روشی ساده تر و شفاف تر درک کنند.
نقش محصولات غذایی تراریخته غنی شده برای مهار سوءتغذیه
اصلاح ژنتیکی وسیله ای برای مداخله هدفمند جهت ریز مغذی ها، یعنی تقویت، مکمل سازی و تنوع غذایی و ابزاری برای رسیدگی به چالش های سوءتغذیه عرضه می کند. سورگوم زیستی غنی شده آفریقا یکی از این ابتکارات است که در مرحله پیشرفته ای برای توسعه انواع سورگوم با سطوح بالای ویتامین A، آهن و روی با استفاده از ابزارهای بیوتکنولوژی است که به حل مشکل کمبود ویتامین A، آهن و روی در جوامع مختلف کمک زیادی می کند.
کمبود این عناصر با نابینایی همراه می باشد بنابراین، بیوتکنولوژی می تواند بطور مثبت به رفاه مردم کمک نماید.
پروژه مهم دیگری که برای مواجهه با مشکل سوءتغذیه در SSA طراحی شده است، طرح موسوم به کاساوا -پلاس است. کاساوا منبع حیاتی کربوهیدرات برای بیشتر از ۲۵۰ میلیون آفریقایی است. ترکیب عناصر معدنی مهم مانند آهن و روی که در جمعیت قاره کمبود دارند، می تواند مشکل بزرگ سوءتغذیه را بهبود ببخشد. استفاده از مکمل ها به صورت قرص برای مردم فقیر با هزینه کمتر امری عملی است. از ین جهت، تقویت زیستی جایگزین عملی تری در این حوزه است.
ابزارهای بیوتکنولوژی می توانند بطور مؤثر غذاهای باکیفیت و مغذی را برای کل منطقه به ارمغان بیاورند. روش هایی مانند انباشتن ژن در توسعه محصولاتی که دارای خصوصیت های فنوتیپی چندعملکردی هستند، اهمیت زیادی دارند.
منبع: persianwet.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب