حدود ۳۶میلیون واحد دامی در منطقه زاگرس به سبک سنتی می چرند
به گزارش آبیاری، یک مسئول دولتی اظهار داشت: نزدیک به ۳۶میلیون واحد دامی در سطح بوم سازگان زاگرس به سبک سنتی می چرند که بازدهی نداشته و درخور نظام دامپروری کشور نیستند.
به گزارش آبیاری به نقل از مهر، رسول اشرفی پور، معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در اولین پنل تخصصی تغییر اقلیم و پدیده های نوظهور در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران اظهار داشت: استمرار حیات در سطح حداقل ۳۳ میلیون هکتار از سرزمین ایران در گرو محافظت از جنگل های زاگرس و اجرای الگوهای تاب آوری با مشارکت مردم نسبت به تغییرات اقلیمی و فشارهای اجتماعی و اقتصادی می باشد.
وی اضافه کرد: گستره جغرافیایی جنگل های زاگرس که از شمال غرب تا جنوب شرق ایران امتداد دارد، تاثیر قابل توجهی بر شرایط آب و هوایی و آبادانی و پراکنش جمعیت انسانی در کناره های فلات مرکزی ایران می گذارد و این تأثیرگذاری به صورت مستقیم روی حداقل ۳۳ میلیون هکتار از سرزمین برآورد می شود.
وی اظهار نمود: علیرغم این تاثیر گذاری در سده ها و بلکه دهه های اخیر، فشار عوامل تخریب بر روی این جنگلها قابل توجه بوده و تغییرات اقلیمی هم به اثرات فشار بر رویشگاه زاگرس افزوده است.
اشرفی پور افزود: طی چند دهه گذشته بشکل بی رحمانه ای از درختان بلوط این جنگلها ذغال گیری شده و گونه های همراه و پرکننده توده های جنگلی مانند افرای کیکم، بادام، بادامک، بنه، زالزالک و محلب از بین رفته و هم اینک بیشتر از ۹۰ درصد پایه های بلوط شاخه زاد هستند.
وی حضور بیشتر از ۵۰ درصد از جمعیت دام کشور در سطح جنگل های زاگرس را از دیگر عوامل تخریب کننده عنوان و خاطرنشان کرد: هم اینک نزدیک به ۳۶ میلیون واحد دامی در سطح بوم سازگان زاگرس به سبک سنتی می چرند که بازدهی نداشته و درخور نظام دامپروری کشور نیستند.
اشرفی پور تصریح کرد: اگر شرایط رویشگاهی نرمالی بر زاگرس حاکم بود، این بوم سازگان تنها ظرفیت پذیرش ۱۶ میلیون جمعیت دام را می داشت.
وی اظهار داشت: تقسیم بیش از اندازه سامانه های عرفی نه تنها عامل تخریب رویشگاه است، بلکه سبب ناپایداری و عدم صرفه معیشت های محلی شده و ساختار طایفه و عشیره را هم به چالش کشیده است.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور اظهار داشت: یکی از مؤثرترین اقدامات کاهش جمعیت دام صحرایی، کاهش بهره برداران عرفی، افزایش سطح سامانه های عرفی، مهار عوامل تخریب و صدمه های وارده خارج از اکوسیستم توأم با حفظ و تقویت رویشگاه های جنگلی است.
وی در رابطه با تغییر اقلیم و اثرات آن بر جنگل های زاگرس با عرضه آمارهایی اذعان کرد: میانگین بلند مدت دمای بوم سازگان زاگرس ۸ دهم درجه سانتیگراد اضافه شده، میانگین بارندگی سالانه حدود ۱.۳ درصد کاسته شده، ۷ دهم گره بر سرعت وزش بادهای عموماً گرم و خشک این منطقه اضافه شده و میانگین رطوبت نسبی حدود ۲.۵ تا ۳ درصد کاسته شده است.
اشرفی پور اضافه کرد: بدون شک این تغییرات منجر به زوال زیست بوم ها و ناپایداری سکونتگاه ها و مشاغل وابسته خواهد شد و ازاین رو توجه به تقویت تاب آوری سکونتگاه ها و معیشت ها و رویشگاه ها در سطح زاگرس نسبت به تغییرات اقلیمی و عوامل تخریب، مهم ترین لزوم برنامه ای است که باید در اولویت قرار گیرد.
وی در همین حال تعدیل و اصلاح تعداد بهره برداران در منطقه زاگرس را امری اجتناب ناپذیر در جهت حفاظت و صیانت از جنگلها دانست.
اشرفی پور با تکیه بر معرفی الگوهای تاب آوری در منطقه زاگرس اظهار نمود: این الگوها از روشهای فنی بهره وری منابع آب مانند سامانه های سطوح آبگیر تا کنترل و مهار آتشسوزی ها، شیوه های توانمندسازی و مشارکت مردم در بذرکاری، نهال کاری، حفاظت عرصه و اعیان، ساماندهی انواع بهره برداری های ممکن تا حساسیت معقول نسبت به بارگذاری پروژه های عمرانی و تولیدی، توجه به انواع هنجارهای رفتاری درست و نادرست را در بر می گیرد.
وی جنگلداری اجتماعی را یکی از مهم ترین الگوهای تاب آوری عنوان و خاطرنشان کرد: جنگلداری اجتماعی هم یک سفارش جهانی است و هم تجارب آن در سطح جهانی و داخلی وجود دارد.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور افزود: طرح هایی که با جایکا، جف، صندوق عمران و صندوق محیط زیست سازمان ملل انجام داده ایم و برخی ابتکارات داخلی که در اجرای طرح های جامع و چند منظوره داریم، شکل های کم رنگ و یا پر رنگ الگوی جنگلداری اجتماعی است.
وی اظهار داشت: جنگلداری اجتماعی نگاهی برای تحقق انسجام در سطح ملی، استانی و ساختار سازی و ساز و کار اجرایی در سطح هر نقطه مشخص برای حفاظت و تقویت جنگل های زاگرس است.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور تقویت انسجام بین بخشی برای مهار صدمه ها، تقویت محافظت از منابع طبیعی، ساختار سازی و تسهیلگری، آموزش و توانمند سازی، توجه به دانش و تجارب بومی و محلی، توجه به دانش بنیان ها، ظرفیت سازی برای حفاظت و کسب و کارها، آمایش برنامه ها و تقویت نظام نظارت و پایش و کاهش سطح وابستگی جوامع محلی به طبیعت را از اهداف اجرای جنگلداری اجتماعی برشمرد.
منبع: آبیاری
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب